Bütün yeniliklərin Bakıda tətbiq edilməsi, bütün təminatın yalnız Bakıya verilməsi, müəllim hüquqlarının yalnız Bakıda təmin edilməsi, yalnız Bakıda yaşayan şagirdlərin bəhrələnməsi təhsilin köklü şəkildə AYRI-SEÇKİLİK əsasında formalaşdığını göstərmirmi? Niyə heç bir Regional BŞTİ-dən haqlı olaraq haqqını tələb etmir? Niyə maddi-texniki baza, infrastruktur, şagirdlərin və müəllimlərin təhlükəsizliyi, istilik, internet, komputer, kitabxana və s kimi təminatlardan kənarda qalır? Niyə marşurutları, təmiz yolları-hər şeyi olan Bakı və ətrafıdır amma regionallarda şagirdlər, müəllimlər, valideynlər əziyyət çəkir? Nə olur? ETN əlavə pul vermir? Şagirdi az balla univeristetə qəbul etmir. Bir insanın əlindən insan kimi oxumaq haqqını alırıq, işləmək haqqını alırıq amma heç nə olmamış kimi ədalətdən danışırıq...
Tutalım isti-rahat yerdə dərs keçən müəllim və şagirdlərlə, buz kimi məktəbdə oturan, xəstəlikdən əziyyət çəkən, dərmanlara nə qədər pul tökənlər və ya maşın-marşurutla məktəbə gələnlərlə palçığın-yağışın içində zülm çəkənləri eyniləşdirmək düzgündürmü?
Davamlı bu şəkildə təhsili inkişaf etdirmiş oluruq... Bakıdakı təhsili...