Bəşəriyyətin ən Böyük fiziki İsaak Nyutonun elmi kəşfləri barədə məktəb yaşlarından məlumatlıyıq. O, riyazi analizin əsaslarını işləmişdir. Nyutonun əsas əsəri Principia Mathematicadır. (naturalfəsəfənin riyazi əsasları). Bu əsər müasir elmin bünövrəsi sayılır. Nyuton Ümudünya Cazibə Qanunun düsturunu yazmışdır. Qravitasiya sabitini elmi dövriyyəyə gətirmişdir. O ağ işığın korpuskulyar təbiətini kəşf etmişdir. Dahi Kantın "Pedaqogika haqqında" traktatında onu xarakterizə edən bir cümləsi olduqca maraqlıdır:
"Həm uşaqlara, həm də özümüzə fikir vermək lazımdır ki, Allahın adından tez-tez sui-istifadə olunmasın. Əgər onu, hətta xeyirxah məqsədlə səadət arzulayanda, işlədirlərsə, bunun özü də, düzünə qalsa, sui-istifadədir. Allah haqqında anlayış hər dəfə onun adı çəkiləndə insanın qəlbini ehtiram hissi ilə doldurmalıdır və insan onun adını nadir hallarda, özü də heç zaman düşüncəsiz şəkildə çəkməməlidir. Uşaq Allahın qarşısında, birincisi, həyatın və bütün dünyanın sahibi, ikincisi, insanları yaradan İlahi qüvvə, nəhayət, üçüncüsü, Hakimi mütləq kimi ehtiram hiss etməlidir. Deyirlər ki, Nyuton hər dəfə Allahın adını çəkəndə yerində donub qalır və düşüncəyə qərq olurdu."
Kant məhz bu məqamdə Nyutonun adını çəkməsini izah etməyib.
Məşhur ingilis yazıçısı Piter Akroydun “Nyuton” kitabı onun ən yaxşı yazılmış bioqrafiyalarından biridir. Həmin kitabdan: “Nyuton sonrakı əlyazmalarında qeyd edirdi ki, biz Vahid gözəgörünməz Allaha itaət etməliyik. Və insanla Allah arasında yeganə vasitəçi - İsa Məsih adlı insandır. Ruhu məhv etməmək üçün “biz iki Allaha itaət etməməliyik. İsa Məsihə itaət etmək lazım deyil. O, İlahi ruha malikdir, lakin Allah deyil”.