Harvard universitetinin prof. psixiatrı Riçard Devidson “Düşündüyümüz, Duyduğumuz, Xəyal qurduğumuz və Yaşadığımız dünya” əsərində yazmışdır:

“... Texnoloji inkişafın insan münasibətlərinə mənfi təsirlərindən biri də sürətdir. Texnologiya zamanı və məsafəni qısaltdığı üçün bütün hallarda biz bu texnoloji sürətlə iç-içəyik.

İnsan zehni ətrafında olan hər şeyin sürətindən təsirlənərək bütün münasibətlərə sürət verməyə başladı. Tanışlıq, oxuma, məqsədə çatma, müxtəlif sosial işləri həll etmək və ən əsası sevgi proseslərində sürətlə yaşamaq insanı anlayışdan və hiss edərək yaşamaqdan uzaqlaşdırdı.

Aparılan araşdırmalar sübut edib ki sevmək ifadəsi artıq içi boş hərflər yığınına çevrilib. Siz indi istənilən bir insanı yolda saxlayıb bu sözü çox asan işlədə bilərsiz. Bu söz artıq heç kimdə sevgi təəssüratı yaratmaq gücündə deyildir. Çünki virtual aləmdə ən sadə tanışlıqlardan tutmuş bütün davranışlarda ən çox istifadə olunan söz olmaqla öz təsir gücünü itirmişdir. Göz və qulaq o qədər bu sözlə təmasda olur ki beyin artıq onun mənasına inanmadığı üçün heç bir hormonu işə salmır və bizdə duyğu yaratmır. İnsan duyğuları ən çox ağırlığını sevgi sözündə toplayıb. Əgər bu sözdə həmin ağırlıq qalmayıbsa, deməli, insan münasibətləri çox ciddi təhlükə altındadır deyə bilərik. İnsan zehninin sürəti hər şeyə məna və duyğudan təcrid edərək üzdən yanaşmağa səbəb oldu...

Texnologiyanın digər mənfi təsiri insanların özlərini istədikləri kimi ideallaşdıra bilməsidir. Bilmək lazımdır ki insanlar realda bir-birilərindən çox az fərqlənirlər, lakin ideal olmaq hamının arzusudur. İnternet buna çox gözəl fürsət yaratdığı üçün hər kəs bu yolla bütün insanları aldada bilir. Ən pisi isə insanın özü də yaratdığı virtual obraza inanaraq bunu etməsidir. Yəni nə aldanan, nə də aldadan işin əslindən xəbərdar deyildir. İnsanlar bir-birilərinin yalnız dolu tərəflərini görür, boşluqlarını isə xəyal gücü ilə doldururlar. İdeallaşmış obraza real kimi inanmaq insan hisslərinin ən təhlükəli uçurumudur. Hər dəfə ziddiyyətlərlə qarşılaşdıqda ya bu sistemi qəbul edib duyğusuzlaşacaq, ya da insanlıqdan soyuyub fərdiləşəcəkdir.

Tanınmış internet sahibkarı Daniel Vagner sosial şəbəkə istifadəçilərinin yalnız 6 faizinin real şəxsiyyət olduğunu açıqlamışdır. Digərləri idealizə olunmuşlardı və onların gerçək şəxsiyyətləri ilə heç bir əlaqəsi yoxdur. Amma ən təhlükəslisi odur ki biz ideallaşmış münasibətləri real sayaraq zehnimizi yalanla yaşamağa məhkum edirik...”
Alıntı